Monday, March 15, 2010
အေဖ သို႔
ေတာင္းပန္ပါတယ္ အေဖ
အေဖ႔ရဲ႕အသားမာအထပ္ထပ္တက္ေနတဲ႔ပခုံးေပၚ
က်ြန္ေတာ္႕ရဲ႕ခံစားခ်က္ဆူးခ်ြန္ေတြနဲ႔ထိုးဆြမိခဲ႕တာ၊
က်ြန္ေတာ္ကမ်ဳိသိပ္ၾကိတ္မွိတ္ျခင္းအေမွာင္ထုထဲက
အေရာင္မွိန္ၾကယ္တစင္းပါအေဖ၊
အေဖ႔ရဲ႕သားက
သက္ဝင္းေအာင္ကိုလြမ္းတယ္....
နန္းႏြယ္ကုိလြမ္းတယ္.....
ေ႐ႊဘုန္းလူကုိလြမ္းတယ္.....
ကိုေအာင္ဒင္ၾကီးကုိလြမ္းတယ္.....
မင္းဇင္ကုိလြမ္းတယ္.....
ကိုသက္ထြန္းကိုလြမ္းတယ္....
လြမ္းတယ္....လြမ္းတယ္...လြမ္းတယ္...။
ဘာတခုမွလည္းမထြန္းေတာက္ခဲ႕တဲ႔သားပါ
အေမနဲ႔မိသားစုအတြက္က်ြန္ေတာ္ကေမ်ွာ္လင္႕ခ်က္လားအေဖ?
အေဖခဏ ခဏေျပာသလို
စာေတြဖက္ျပီး လက္ေတြ႔ဘဝမွာအသုံးမခ်တက္တဲ႔
က်ြန္ေတာ္က ကဗ်ာ႐ူး စာ႐ူး
အခ်စ္မွာလည္း နင္႔နင္႔သီးသီး ႐ူးခဲ႔ဘူးပါတယ္။
ေခတ္ရဲ႕ဒဏ္ေတြနဲ႔ပိေနတဲ႔
ဖြင္႔ထားတဲ႔က်ြန္ေတာ္႔ႏွလံုးသား
ပါးပါးလွပ္လွပ္ေလးပဲခုန္နုိင္ေတာ႔တယ္အေဖ။
အေဖ႔ကိုနားလည္ပါတယ္ အေဖ........
အေဖနဲ႔အေဖ႕ရဲ႕စာအုပ္ေတြကသြန္သင္ေပးလို႔
က်ြန္ေတာ္လည္းအေဖ႔လို
သမိုင္းရဲ႕ျမစ္ထဲမွာ
အမွန္တရားဝတ္႐ုံကိုဝတ္လို႔
ကူးခတ္ခဲ႔ဘူးပါတယ္။
အခုေတာ႔ေႂကြသြားတဲ႔ ၾကယ္ေတြကုိအားနာတဲ႔စိတ္နဲ႔
အရူးမီးဝိုင္းၾကီးပါ၊
မ်ိုခ်နိုင္သမ်ွ မ်ုိခ်ၿပီး
ခႏၱီပါရမီမဟုတ္တဲ႔သည္းခံျခင္းမ်ားနဲ႔
မ်က္ေစ႔ဖြင္႕နားစြင္႔
သက္ရွိေက်ာက္ရုပ္တေကာင္ဟာက်ြန္ေတာ္ေပါ႔အေဖ။
မိသားစုအားလံုး
အေဖ႔ကိုခ်စ္သလို
အေဖခ်စ္တဲ႔တိုင္းျပည္ကုိလည္းခ်စ္တယ္အေဖ။
အေဖသြားရမယ္႔လမ္း
က်ြန္ေတာ္႔ပခံုးေတြခင္းေပးထားမယ္အေဖ....
အေဖနင္းရမယ္႔လမ္းတိုင္းမွာ
က်ြန္ေတာ႔္နွလံုးသားဟာပန္းေတြလိုပြင္႔ေပါ႔..။
ေအးခိုင္
Labels:
poem
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment