ဘယ္လမ္းလုိက္ၾကမလဲႏွင့္ လက္ေတြ႔ႏုိင္ငံေရး (၁၃)
(Choosing Right Path and Real Politics)
ေခါင္းေအးေအးႏွင့္ စဥ္းစားၾကရေအာင္ဗ်ာ။
စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ အရင္ကလည္း မေကာင္းခဲ့ပါဘူး။ အခုလည္း မေကာင္းေသးပါဘူး။ ေနာက္လည္း ေကာင္းဖုိ႔ သိပ္မျမင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူတုိ႔ကုိ တစ္ကယ္ စိတ္ခ်ယုံၾကည္တဲ့ အတုိက္အခံဆုိတာ မရွိပါဘူး။ ရွိခဲ့ရင္ အတုိက္အခံ အတုသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
အခုေရြးေကာက္ပဲြဝင္ၾကမယ္ဆုိတဲ့ အတုိက္အခံအတု မဟုတ္သူေတြဟာ ဖဲြ႔စည္းပုံ မမွန္ကန္တာ၊ ဖဲြ႕စည္းပုံကုိ အတည္ျပဳစဥ္က လိမ္ခဲ့တာ၊ ေရြးေကာက္ပဲြ ဥေပဒေတြ မတရားတာေတြကုိသာမက အခုလာမဲ့ ေရြးေကာက္ပဲြ ျဖစ္စဥ္မွာလည္း နအဖက ညစ္ႏုိင္စရာေတြ ရွိေနမွာကုိ သိထားၾကပါတယ္။ ဒါတင္မက ေရြးေကာက္ပဲြဝင္လုိက္လုိ႔ ဒီမုိကေရစီ ရမသြားဘူးဆုိတာကုိလည္း သိထားၾကပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပဲြဝင္မဲ့သူေတြကုိ ဖဲြ႕စည္းပုံက စစ္ကၽြန္ဖဲြ႕စည္းပုံျဖစ္တယ္ဆုိတာ၊ လြႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္လဲ ထိထိေရာက္ေရာက္ လုပ္ႏုိင္ဖုိ႔ရာ အခက္အခဲေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနတယ္ ဆိုတာကုိ ရွင္းလင္း ေထာက္ျပဖုိ႔ သိပ္လုိမယ္ မထင္ပါဘူး။ သူတုိ႔အားလုံး သိၾကပါတယ္။
အင္အယ္လ္ဒီႏွင့္အတူ ထင္ရွားတဲ့ တုိင္းရင္းသားအင္အားစုေတြက နာဂစ္ဖဲြ႕စည္းပုံႏွင့္ မတရားတဲ့ ေရြးေကာက္ပဲြ ဥပေဒေတြကုိ လက္မခံႏုိင္ၾကလုိ႔ ပါတီဆက္လက္ မွတ္ပုံမတင္၊ ေရြးေကာက္ပဲြမဝင္ၾကဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ၾကျပီးပါျပီ။ ၄င္းတုိ႔ႏွင့္အတူ ျပည္တြင္း ျပည္ပ အင္အားစုေတြက ေရြးေကာက္ပဲြ ဆန္႔က်င္ေရး၊ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးပဲြ ျဖစ္ေျမာက္ေရး၊ ျပည္သူလူထု ႏုိးထေရး၊ စစ္အာဏာရွင္ ျပဳတ္က်ေရး စသည္တုိ႔ကုိ တစ္ဖဲြ႕ခ်င္းျဖစ္ျဖစ္၊ စုစည္းလုိ႔ ျဖစ္ျဖစ္ ၿကုိးပမ္းေနၾကပါတယ္။ အင္မတန္ ေကာင္းပါတယ္။
ေခါင္းေအးေအးႏွင့္ စဥ္းစားၾကရေအာင္ဗ်ာ။ စဥ္းစားသင့္ျပီလုိ႔လည္း ထင္ပါတယ္။
ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ အတုိက္အခံေတြ နည္းလမ္းေပါင္းစုံႏွင့္ ၿကုိးပမ္း ဟန္႔တားေနတဲ့ၾကားက ေရြးေကာက္ပဲြႀကီး ျဖစ္သြားျပီဆုိရင္ ဘာေတြျဖစ္လာမလဲဆုိတာကုိ ျမင္ၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ။
ေရြးေကာက္ပဲြကုိ တစ္ႏုိင္တစ္ပုိင္ႏွင့္ ျဖစ္သလုိ ဝင္ေရာက္ၾကရမဲ့ အတုိက္အခံ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြၾကားမွာ တစ္ႏုိင္ငံလုံးအတုိင္းအတာႏွင့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္၊ တုိင္းေဒသႀကီးႏွင့္ ျပည္နယ္လြႊတ္ေတာ္ေနရာေတြအားလုံးမွာ လႊမ္းျခဳံျပီး ဝင္ေရာက္ ယွဥ္ျပိဳင္ ႏုိင္ေလာက္ေအာင္၊ ႏုိင္ငံေရးအရ အရွိန္ၾသဇာႀကီးတဲ့ ႏုိင္ငံေရးပါတီ၊ ေနရာအားလုံးမွာ ဝင္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ လုိအပ္ေသာ ေငြေၾကး သိန္းေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ ရွာေဖြႏုိင္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးပါတီ၊ နအဖႏွင့္ စီးခ်င္းထုိးႏုိင္စြမ္းေလာက္ေအာင္ ႏုိင္ငံအႏွ႔ံမွာ လူထုေထာက္ခံမႈ ရရွိထားေသာ ႏုိင္ငံေရးပါတီ မရွိဘူးဆုိတာ အားလုံးအသိျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအတုိင္းဆုိရင္ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ့ မဲဆႏၵနယ္ေျမ အခ်ိဳ႕ကလဲြရင္ တစ္ႏုိင္ငံလုံးအတုိင္းအတာႏွင့္ တစည၊ ၿက့ံဖြတ္ႏွင့္ ဦးေတဇေတြက လြတ္ေတာ္တစ္ခုလုံးမွာ ေဖ်ာက္ဆိပ္ျဖစ္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဦးေအးလြင္တုိ႔၊ မဂၤလာဒုံ ဦးၾကည္ဝင္းတုိ႔၊ အလံနီလူထြက္တုိ႔လုိ လူမ်ိဳးေတြက နအဖ သနားလုိ႔ ဟေပးမွ အမတ္ျဖစ္ႏုိင္မဲ့သူေတြမုိ႔ ေလာေလာဆယ္ စာရင္းမဝင္ေသးပါဘူး။ နအဖက ဒီမုိကေရစီအင္အားစုအတြင္း အကဲြအျပဲေတြျဖစ္ေအာင္ ဆဲြအသုံးခံရသူေတြမုိ႔ မလုိတဲ့ေန႔ သူတုိ႔ေရွ႕က ဆရာ့ ဆရာႀကီးမ်ား လားရာအတုိင္း စုပ္ျပီးသား ႀကံဖတ္လုိ ခ်နင္းခံရမွာျဖစ္ပါတယ္။
တုိင္းရင္းသားအမတ္ေတြဘက္က လြန္ေရာ ကၽြံေရာ ၂၀ရာခုိင္ႏႈံး သာသာေလာက္သာ ရွိႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ နအဖဘက္က စစ္တပ္ကုိယ္စားလည္ႏွင့္ အလုိေတာ္ရိအမတ္ေတြ ေပါင္းရင္ ၈၀ရာခုိင္ႏႈံးေလာက္ေတာင္ ရွိသြားႏုိင္တာမုိ႔ ရွိသမွ် လႊတ္ေတာ္ေတြအားလုံးကုိ နအဖက ပက္ပက္စက္စက္ အုပ္စည္းသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာသိမ္း နအဖကုိ တုိက္ရတာထက္ ဟုတ္သည္ ျဖစ္ေစ၊ မဟုတ္သည္ ျဖစ္ေစ၊ ပုသ္သင္ညိုလႊတ္ေတာ္ကုိ အေရာင္ျပ ေရြးေကာက္ပဲြႏွင့္ ဂုတ္ခြစီးထားမဲ့ ေျမြအေရခံြလဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြကုိ တုိက္ရတာက အပုံႀကီး ပုိခက္သြားႏုိင္တာကုိ ျမင္ေလာက္ၾကပါတယ္။
သမုိင္းေဆးမေျခာက္ေသးတဲ့ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုကုိဘဲ ျပန္ၾကည့္ပါ။ ျငိမ္းအဖဲြ႕ေတြ နအဖႏွင့္ လက္တြဲလုိက္ၾကတုန္းက သစၥာေဖါက္ေတြဆုိျပီး ဝုိင္းအဆဲခံခဲ့ရပါတယ္။ အခုတခါ အဲဒီျငိမ္းေတြကုိဘဲ မဟာမိတ္ျပန္လုပ္ျပီး တုိက္ပဲြဆက္ရျပန္ပါတယ္။ ဒီအတုိင္းဘဲ လႊတ္ေတာ္တြင္း ဝင္ေရာက္မဲ့ တုိင္းရင္းသားအပါအဝင္ အတုိက္အခံေတြကုိ ခုေနခါ ရႈံ႕ခ်ေနၾကေပမဲ့ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ လက္မတဲြရဘူးလို႔ ဘယ္သူ ကံေသကံမ ေျပာႏုိင္ပါသလဲ။ ေရတြင္းထဲကုိ တံေတြး မေထြးႏွင့္။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ သင္ျပန္ေသာက္ရ ႏုိင္တယ္ဆုိတဲ့ ရုရွားစကားပုံလုိေပါ့ဗ်ာ။
အသုံးမက်၊ အလုပ္မျဖစ္တဲ့ လႊတ္ေတာ္အေၾကာင္းကုိ လာမေျပာေနပါနဲ႔လုိ႔ ဆုိခ်င္သူမ်ား ရွိမွာပါ။ ေကသရာဇာ ျခေသၤ့မင္းႀကီးကလည္း မင္းက ငါ့ကုိ ဘာျပန္လုပ္ေပးႏုိင္မွာလည္းဆုိျပီး ၿကြက္ကေလးကုိ အထင္ေသးကာ လႊတ္ေပးခဲ့ဘူးပါတယ္။ အသစ္ေပၚထြန္းလာမဲ့ လႊတ္ေတာ္တြင္း တုိက္ပဲြဆုိတဲ့ ႏုိင္ငံေရး လက္နက္အပုိ တစ္ခုကုိ ၾကြက္ကေလးသေဘာႏွင့္ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ အရံအတားထား ကုိင္စဲြ အသုံးခ်သြား သင့္ မသင့္ကုိ ဆုံးျဖတ္ႏုိင္ဖုိ႔ရာ ႏုိင္ငံေရး သုခမိန္ႀကီးျဖစ္ဖုိ႔ လုိမယ္မထင္ပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ ေရြးေကာက္ပဲြေတြ၊ လႊတ္ေတာ္ေတြကိစၥ တြက္ခ်က္ဖုိ႔က အခ်က္အလက္လည္း မစုံ၊ အခ်ိန္လည္း ေစာေသးတာမုိ႔ ခုေနခါ အက်ယ္ မေဆြးေႏြးလုိေသးပါဘူး။
ေခါင္းေအးေအးႏွင့္ စဥ္းစားၾကရေအာင္ဗ်ာ။ စဥ္းစားသင့္ျပီလုိ႔လည္း ထင္ပါတယ္။ အခ်ိန္ႏွင့္ ဒီေရသည္ လူကုိ မေစာင့္။
ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပရွိ အဓိက အတုိက္အခံ အင္အားစုေတြက ျပည္တြင္း လႈပ္ယွားမႈႀကီး ေပၚေပါက္လာေအာင္၊ ႏုိင္ငံတကာ ဖိအားေတြ တုိးတက္မ်ားျပားလာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနၾကပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ပုံသ႑ာန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ရွင္သန္ေနသေရြ႕ လုပ္ေနရမဲ့ အလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။
ေရြးေကာက္ပဲြကုိ CRPPထဲမွာပါတဲ့ ဦးေဆာင္ တုိင္းရင္းသားအဖဲြ႕အစည္းေတြ အားလုံးက ဆန္႕က်င္ၾကပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ သူတုိ႔ကိုယ္စားျပဳတဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြ အားလုံးလုိလုိက ေရြးေကာက္ပဲြ ဝင္ၾကမွာ ျဖစ္ျပန္ပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ့ မဲဆႏၵနယ္ေျမေတြမွာ နအဖေတြ၊ ၿက့ံဖြတ္ေတြ ဝင္တုိးဖုိ႔ မလြယ္တာမုိ႔ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ တုိင္းရင္းသားေတြ အသံက တည္ရွိေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ တစ္ႏုိင္ငံလုံး အတုိင္းအတာႏွင့္ လူတန္းစားေပါင္းစုံ၊ လူမ်ိဳးေပါင္းစုံ ဒီမုိကေရစီအင္အားစုေတြကုိ လႊမ္းျခဳံကုိယ္စားျပဳမဲ့အသံက ခုတုိင္းဆုိ လႊတ္ေတာ္ေတြမွာ တိတ္ဆိပ္ေနသြားမဲ့ဟန္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကြက္လပ္ကုိ အစားျဖည့္ေပးႏုိင္မဲ့ အင္အားစုတစ္ရပ္လုိေနပါတယ္။ ဒီကြက္လပ္ကုိ ျဖည့္သင့္ မျဖည့္သင့္က နအဖေတာင္ ဝွက္ဖဲေတြ အကုန္မခ်ျပေသးတာမုိ႔ အခုေဆြးေႏြးဖုိ႔ ေစာလြန္း ေနပါေသးတယ္။
အင္အယ္လ္ဒီက ေရြးေကာက္ပဲြ မဝင္။ လူထုအက်ိဳးျပဳႏွင့္ ပညာေပးလုပ္ငန္းေတြကုိ ဆက္လုပ္သြားမယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ အဲဒီလူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြကုိ လုပ္ေဆာင္တဲ့ေနရာမွာ စုစည္းမႈကုိ တည္ေဆာက္ထားႏုိင္ဖုိ႔က မရွိမျဖစ္ လုိအပ္ပါတယ္။ အဲဒီစုစည္းမႈကုိ လဘက္ရည္ဆုိင္မွာ၊ ဇရပ္မွာ၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ၊ အိမ္တစ္အိမ္မွာ လုပ္တဲ့အခါျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္ႏုိင္ငံလုံးအတုိင္းအတာႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းေတြ၊ လႈပ္ယွားမႈပုံသ႑ာန္ေတြ ေဖၚတဲ့အခါျဖစ္ျဖစ္၊ ထုံးစံအတုိင္း နအဖက ရက္ရက္စက္စက္ ေႏွာင့္ယွက္ ဖိႏွိပ္ ဟန္႔တားမယ္ဆိုတာ က်ဳပ္တုိ႔အားလုံး သိၾကတယ္။ ဒီအဟန္႔အတားေတြကုိ ဘယ္လုိ ရင္ဆုိင္ ေက်ာ္လႊားမလဲ။
ကၽြမ္းက်င္ ထက္ျမက္ ရဲရင့္တဲ့ ေတာင္တက္သမားတစ္ေယာက္က မတ္ေစာက္တဲ့ ေက်ာက္ေတာင္ႀကီးတစ္ခုကုိ အခက္အခဲေတြၾကားက ေအာင္ျမင္စြာ တက္ေရာက္ႏုိင္မယ္လုိ႔ က်ဳပ္တုိ႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ အဲဒီေတာင္တက္သမားက မေတာ္တဆ ျပဳတ္က်ခဲ့ရင္ ကုိင္စဲြထားႏုိင္တဲ့ အသက္ကယ္ၿကုိးကုိ အရံအတား မထားဘဲ တက္ေရာက္ရန္ သင့္ မသင့္ စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။ အင္အယ္လ္ဒီက ပါတီမွတ္ပုံမတင္ဘဲ လူမႈေရးေတြ၊ လူထုလႈပ္ယွားမႈေတြကုိ ေဖၚေဆာင္တဲ့အခါမွာ နအဖက သူ႔ရဲ့ တည္ဆဲ မတရား ဥပေဒေတြႏွင့္ ႏွိပ္ကြပ္လာရင္ တရားဝင္ဖဲြ႕စည္းထားတဲ့ ႏုိင္ငံေရးပါတီတစ္ခု ရွိထားျခင္းအားျဖင့္ အမွီသဟဲျပဳ ခုိကုိးလုိ႔ ရႏုိင္တာကုိ သိရက္ႏွင့္ ဒီအခြင့္အေရးကုိ လ်စ္လွ်ဴရႈ လက္လႊတ္သင့္ပါသလား။ ၁၉၉၀ေရြးေကာက္ပဲြတုန္းကလည္း လုိရမယ္ရဆုိျပီး အသက္ကယ္ပါတီတစ္ခုကုိ အင္အယ္လ္ဒီက ဖဲြ႕ခဲ့ဘူးပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ သေဘာထား ၆ခ်က္မွာ (၁)က ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပုံကုိ လက္မခံ၊ ေရႊဂုံတုိင္အတုိင္း ဆက္ရပ္ႏွင့္ (၂)က တရားမွ်တမႈမရွိတဲ့ ေရြးေကာက္ပဲြဥပေဒအရ မွတ္ပုံတင္ျခင္းကုိ လုံးဝ လက္မခံျဖစ္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ အင္အယ္လ္ဒီ စီစီရဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိ သူမ လက္ခံမယ္ ဆုိခဲ့ပါတယ္။ စီစီက ပါတီကုိ ဆက္လက္မွတ္ပုံမတင္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အနီးကပ္လုပ္ကုိင္ဖူးသူေတြ တညီတညြတ္တည္း ေျပာၾကတဲ့ အေၾကာင္းတစ္ခုက “ေဒၚစုက ညႊန္ၾကားခ်က္ လာလာေတာင္းတာကုိ မၿကုိက္ဖူး။ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အေျခအေနေပၚမွာ လုပ္သင့္တာကုိ စဥ္းစားျပီး ရဲရဲရင့္ရင့္ လုပ္ၾကဖုိ႔ အျမဲတုိက္တြန္းတတ္တယ္”လုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။
စီစီအစည္းအေဝးအျပီးမွာ ဦးဝင္းတင္က ေအာက္ပါအတုိင္း ေျပာခဲ့ပါတယ္။
ေရြးေကာက္ပဲြအတြက္ မွတ္ပုံမတင္ဘူးဆုိရင္ ပါတီအေနႏွင့္ ေျချပတ္မယ္။ လက္ျပတ္မယ္။ မွတ္ပုံတင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေခါင္းျပတ္မယ္။ ေျချပတ္တာ၊ လက္ျပတ္တာ အတုလုပ္ျပီး အလုပ္ဆက္လုပ္လုိ႔ရတယ္။ ေခါင္းျပတ္သြားရင္ေတာ့ ေခါင္းအတုလုပ္လုိ႔ မရဘူး။ ေျခတု၊ လက္တုဆုိတာ လုိအပ္ရင္ ပါတီအသစ္တစ္ခုကုိ ထပ္မံတည္ေထာင္ဖုိ႔လုိ႔ဘဲ အဓိပၸါယ္ ေကာက္ႏုိင္ပါတယ္။
ေမလ (၇)ရက္၊ ၂၀၁၀ သည္ ပါတီမွတ္ပုံတင္ျခင္း၏ ေနာက္ဆုံးေန႔ျဖစ္ပါတယ္။ က်ဳပ္သေဘာကေတာ့ ဦးေအာင္ေရႊ၊ ဦးခင္ေမာင္ေဆြ၊ ေဒါက္တာသန္းျငိမ္း၊ ဦးသန္းညြန္႔တုိ႔ ဦးေဆာင္ျပီး ႏုိင္ငံေရးပါတီတစ္ခုအျဖစ္ အခ်ိန္မီ မွတ္ပုံတင္သင့္တယ္။ ဒီလုိမွတ္ပုံတင္ႏုိင္ေအာင္လည္း ဦးတင္ဦး၊ ဦးဝင္းတင္တုိ႔က နားလည္မႈ ေပးသင့္ပါတယ္။ ဒီႏုိင္ငံေရးပါတီသည္ အေရးၿကုံရင္ အသုံးတဲ့ေကာင္း တဲ့သြားႏုိင္တဲ့ အသက္ကယ္ပါတီ(Lifeboat Party) ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအဝင္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက မလုိဘူးထင္တဲ့ေန႔ အခ်ိန္မေရြး ဖ်က္သိမ္းပစ္လုိ႔ ရပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ လုိမယ္ထင္မွ ဖဲြ႕ခ်င္တုိင္း ထဖဲြ႕လုိ႔ မရတာမုိ႔ လုိရ မယ္ရ မျဖစ္မေန ၿကုိဖဲြ႕ထားသင့္တဲ့ ပါတီျဖစ္ပါတယ္။
ပါတီမွတ္ပုံတင္ရင္ နာဂစ္ ဖဲြ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကုိ လက္ခံေပးရမွာတုိ႔၊ ေရြးေကာက္ပဲြ ဝင္ေပးရမွာတုိ႔ကုိ သိပ္ေရးႀကီး ခြင္က်ယ္ မလုပ္ေစခ်င္ပါဘူး။ ထင္ရွားတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသုံးသပ္သူတစ္ဦးက “အင္အယ္လ္ဒီက ပါတီမွတ္ပုံတင္ရင္ ကုိယ့္ရွဴးကုိယ္ပတ္သလို ျဖစ္သြားႏုိင္တယ္”ဆုိျပီး အႀကိမ္ႀကိမ္ အသံလႊင့္ေနတာကုိ ၾကားမိပါတယ္။ ဒီေျပာလုံးမ်ိဳးက စကားရည္လုပဲြေတြမွာ အက်ေကာက္ ေနာက္ေကာက္ခ် ေျပာတတ္တဲ့ ေျပာလုံးမ်ိဳးေတြပါ။ လူသန္း၅၀ေက်ာ္ရဲ့ ဘဝၾကမၼာကုိ အဆုံးအျဖတ္ေပးရမဲ့ ရႈတ္ေထြးေပြလီတဲ့ ႏုိင္ငံေရးျဖစ္စဥ္ေတြကုိ တစ္ပဲြတုိးႏွင့္ အႏုိင္ပုိင္းလုိ႔ ရတတ္တဲ့ စကားရည္လုပဲြ တစ္ခုလုိ မျမင္သင့္ပါဘူး။
လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ဖဲြ႕စည္းထားတဲ့ ဗမာ့တပ္မေတာ္ကုိ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္အစုိးရ လက္ေအာက္ခံအျဖစ္ထားရမလားဆုိျပီး အပစ္ေျပာသူေတြကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက “စစ္တပ္ကုိ လြတ္လပ္ေရး မရေသးခင္ ရွိတဲ့အစုိးရရဲ့ လက္ေအာက္မွာ မထားရင္ သူပုန္တပ္ျဖစ္သြားမွာေပါ့”လုိ႔ တုန္႔ျပန္ဖူးပါတယ္။
ဂႏၵီခမ္းမေၾကညာခ်က္ မထုတ္ျပန္ခင္ နဝတက ကပ္ျပီး ထုတ္ျပန္တဲ့ ၁/၉၀ကုိ အင္အယ္လ္ဒီအပါအဝင္ ဒီမုိကေရစီ အတုိက္အခံေတြ အားလုံးက တညီတညြတ္တည္း ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေနာက္ အင္အယ္လ္ဒီအပါအဝင္ အတုိက္အခံေတြ အားလုံးကဘဲ ၁/၉၀ကုိ ျပန္ေတာင္းပါတယ္။ နအဖက မေပးေတာ့ပါဘူး။
၁/၉၀ကုိ ဆန္႔က်င္ခဲ့ျပီးေနာက္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ လက္ေတြ႕ အေျခအေနေတြအရ ၁/၉၀ကုိ ျပန္ေတာင္းရတဲ့အတြက္ ရႈံ႕ခ်ီ ႏွပ္ခ်ီ၊ ေမွက္ခ်ီ၊ လွန္ခ်ီ လုပ္သူမ်ားအျဖစ္ စကားရည္လုပဲြလုပ္ျပီး စကားနာထုိးမယ္ဆုိရင္ အင္မတန္ အခ်က္က်ပါလိမ့္မယ္။ သုိ႔ေသာ္ ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ စကားရည္လုပဲြ မဟုတ္ပါဘူး။
အင္အယ္လ္ဒီ ဘာလုပ္သင့္သလဲ။ ရွင္းရွင္းေလးပါ။
ထုတ္ခ်င္တဲ့ ဥပေဒထုတ္၊ ကုိယ္ထုတ္တဲ့ ဥပေဒကုိ ကုိယ္မေလးစားတတ္တဲ့ နအဖကုိ ရင္ဆုိင္ဖုိ႔ရန္ သူထုတ္ျပန္တဲ့ ဥပေဒေတြကုိဘဲ ျပန္အသံုးခ်သင့္ရင္ အသုံးခ်ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေျမေခြးကို ေျမေခြးအျမီးႏွင့္ ခ်ည္တန္ ခ်ည္ရပါမယ္။ ဖဲြ႕စည္းပုံကုိ လက္မခံ၊ ေရြးေကာက္ပဲြကုိ မဝင္မဲ့ အင္အယ္လ္ဒီပါတီဝင္ေတြဟာ ကုိယ္ယုံၾကည္တဲ့ လူထုအက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းေတြ၊ ပညာေပးလုပ္ငန္းေတြ ဆက္လုပ္ႏုိင္ဖုိ႔ သူ႔ဥပေဒႏွင့္အညီ တရားဝင္ဖဲြ႕စည္းထားတဲ့ အသက္ကယ္ပါတီရဲ့ အလံေအာက္မွာ ရုံးခန္းဖြင့္ႏုိင္၊ ဆက္သြယ္၊ ျပန္ၾကားႏုိင္၊ စုစည္းႏုိင္၊ စည္းေဝးႏုိင္ၾကမဲ့ အခြင့္အေရးကုိ တမင္ လက္လႊတ္ဆုံးရႈံးခံဖုိ႔ သင့္ မသင့္ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားၾကဖုိ႔ လုိပါျပီ။
လႊတ္ေတာ္တြင္း တုိက္ပဲြကုိ ရင္ဆုိင္ဖုိ႔ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အသက္ကယ္ ပါတီတစ္ရပ္အေနႏွင့္ ရပ္တည္ထားဖုိ႔ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ နာဂစ္ဖဲြ႕စည္းပုံကုိ လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ လႊတ္ေတာ္ပ အင္အားစုေတြႏွင့္ ဟန္ခ်က္ညီညီ လက္တဲြျပင္ႏုိင္ဖုိ႔ ၿကုိးစားေရးအတြက္ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ပါတီမေထာင္ဘဲ လူထုအက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းေတြကုိ ႏုိင္ငံအႏွံ႔ လုပ္ေဆာင္ၾကမဲ့ အင္အယ္လ္ဒီပါတီဝင္ေတြကုိ အကာအကြယ္ေပး ထီးရိပ္မုိးေပးဖုိ႔ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ လုိအပ္ခ်က္ျဖစ္ေနတဲ့ ေျခတု လက္တု ပါတီတစ္ရပ္တည္ေထာင္လုိက္ျခင္းကုိ ျပည္သူလူထုက အျပည့္အဝ နားလည္မႈေပး ေထာက္ခံၾကမယ္လုိ႔ က်ဳပ္ယုံၾကည္ပါတယ္။
ေခါင္းေအးေအးႏွင့္ စဥ္းစားၾကရေအာင္ဗ်ာ။ စဥ္းစားသင့္ျပီလုိ႔လည္း ထင္ပါတယ္။ အခ်ိန္ႏွင့္ ဒီေရသည္ လူကုိ မေစာင့္။ လြတ္တဲ့ငါး မႀကီးေစခ်င္ပါ။
ေအာင္ထီ
ဧျပီလ (၂၇)၊ ၂၀၁၀
ရဲရင္႕ငယ္ဘေလာ႕မွကူးယူေဖၚျပပါသည္
